On May 1st, we commemorate the tireless efforts and achievements of workers worldwide, including those in Poland. While it's often associated with joyful parades and the start of spring festivities, the origins of International Worker's Day run much deeper.
The roots of May 1st as a day to celebrate labor rights trace back to the late 19th century, originating from the struggles of workers in the United States. In 1886, in Chicago, workers bravely stood up for their rights, demanding an eight-hour workday in the face of oppressive conditions. The peaceful protests turned tragic as authorities attacked, leading to casualties and further unrest.
Inspired by these events, the Second Socialist International declared May 1st as Labor Day in 1889, symbolizing solidarity among workers worldwide. Poland joined the commemoration in 1890, with workers demanding their rights under partition.
Throughout history, Labor Day evolved, taking on various forms, from anti-Nazi demonstrations during World War II to grand parades under communist rule. For decades, millions of Poles marched in colorful processions, showcasing unity and determination.
However, with the fall of communism in 1989, the nature of Labor Day changed. It transitioned from a state-controlled spectacle to a more symbolic observance. Today, while we still mark the day as a holiday, its significance lies more in remembrance and reflection than in grand celebrations.
As we honor the legacy of International Worker's Day, let's not forget the sacrifices and struggles of those who came before us. Let's continue to advocate for workers' rights and uphold the principles of solidarity and justice.
===
1 maja upamiętniamy niestrudzony wysiłek i osiągnięcia pracowników na całym świecie, także w Polsce. Choć często kojarzy się go z radosnymi paradami i początkiem wiosennych uroczystości, początki Międzynarodowego Dnia Pracy sięgają znacznie głębiej.
Korzenie 1 maja jako dnia celebrowania praw pracowniczych sięgają końca XIX wieku i wywodzą się z walk robotników w Stanach Zjednoczonych. W 1886 roku w Chicago robotnicy odważnie stanęli w obronie swoich praw, żądając ośmiogodzinnego dnia pracy w obliczu opresyjnych warunków. Pokojowe protesty stały się tragiczne w wyniku ataku władz, co doprowadziło do ofiar i dalszych niepokojów.
Zainspirowana tymi wydarzeniami II Międzynarodówka Socjalistyczna ogłosiła w 1889 roku 1 maja Świętem Pracy, symbolizującym solidarność między robotnikami na całym świecie. Polska przyłączyła się do obchodów w 1890 r., gdy robotnicy zaczęli domagać się swoich praw w czasach zaborów.
Na przestrzeni dziejów Święto Pracy ewoluowało, przybierając różne formy, od demonstracji antyhitlerowskich podczas II wojny światowej po wielkie parady pod rządami komunistów. Przez dziesięciolecia miliony Polaków maszerowały w kolorowych procesjach, demonstrując jedność i determinację.
Wraz z upadkiem komunizmu w 1989 r. charakter Święta Pracy uległ zmianie. Przekształciło się to z kontrolowanego przez państwo spektaklu w bardziej symboliczne obchody. Dziś, choć nadal uważamy ten dzień za święto, jego znaczenie polega bardziej na pamięci i refleksji niż na hucznych obchodach.
Czcząc dziedzictwo Międzynarodowego Dnia Pracy, nie zapominajmy o poświęceniach i zmaganiach tych, którzy byli przed nami. W dalszym ciągu opowiadajmy się za prawami pracowniczymi i przestrzegajmy zasad solidarności i sprawiedliwości.
