May 12 marks a historic milestone for education and scholarship in Poland! On this day in 1364, King Casimir the Great signed the foundation act for the "studium generale," laying the cornerstone for what would become the illustrious Kraków Academy, later known as the Jagiellonian University.
Founded with three faculties – liberal arts, medicine, and law – the Kraków University quickly became a beacon of knowledge. During the 15th century, the University flourished, drawing learners from all corners of Europe, with around 200 new enrollees each year. In addition to Polish students, the university welcomed individuals from various regions including Ruthenia, Lithuania, Hungary, Germany, Czechia, Switzerland, England, the Netherlands, France, Spain, Italy, and even the Tartar community. Renowned for its instruction in law, mathematics, and astronomy, it boasted a faculty comprising exceptional legal minds such as Stanisław of Skarbimierz and Paweł Włodkowic (also known as Paulus Vladimiri), alongside distinguished mathematicians, astronomers, and geographers such as Marcin Król of Żurawica, Jan of Głogów, Wojciech of Brudzewo, and Maciej of Miechów. Among its notable alumni was the esteemed astronomer Nicolaus Copernicus, who enrolled as a student in 1491.
The 17th century brought a new set of challenges, including a struggle for control with the Jesuits, yet the Academy continued to thrive, producing notable alumni like Jan Sobieski, who would later become the king of Poland.
The dawn of the 20th century saw the University's importance soar, with thousands of students flocking to its halls and esteemed scholars making groundbreaking contributions to their fields.
Throughout its history, the Jagiellonian University has withstood wars, political upheavals, and societal changes, yet it has remained steadfast in its commitment to academic excellence and intellectual pursuit.
===
12 maja to historyczny kamień milowy dla edukacji i nauki w Polsce. Tego dnia w 1364 roku król Kazimierz Wielki podpisał akt erekcyjny „studium generale”, powołując do życia Akademię Krakowską, zwaną później Uniwersytetem Jagiellońskim.
Założona z trzema wydziałami – sztuk wyzwolonych, medycyny i prawa – Akademia Krakowska szybko stała się ostoją wiedzy. W XV wieku uniwersytet rozkwitł, przyciągając studentów ze wszystkich zakątków Europy, a każdego roku przyjmował około 200 nowych osób. Oprócz studentów z Polski na uczelnię przybywały osoby z różnych regionów, m.in. Rusi, Litwy, Węgier, Niemiec, Czech, Szwajcarii, Anglii, Holandii, Francji, Hiszpanii, Włoch, a nawet społeczności tatarskie. Słynąca z nauczania prawa, matematyki i astronomii, uczelnia szczyciła się wydziałem złożonym z wybitnych umysłów prawniczych, takich jak Stanisław ze Skarbimierza i Paweł Włodkowic (znany również jako Paulus Vladimiri), a także wybitnych matematyków, astronomów i geografów, takich jak Marcin Król z Żurawicy, Jan z Głogowa, Wojciech z Brudzewa i Maciej z Miechowa. Do jej wybitnych absolwentów należał ceniony astronom Mikołaj Kopernik, który zapisał się na studia w 1491 roku.
XVII wiek przyniósł nowe wyzwania, w tym walkę o kontrolę z jezuitami. Mimo to Akademia nadal prosperowała, wydając wybitnych absolwentów, takich jak Jan Sobieski, późniejszy król Polski.
Na początku XX wieku znaczenie uniwersytetu wzrosło, podczas gdy tysiące studentów gromadziło się w jego salach, a szanowani uczeni wnieśli przełomowy wkład w swoje dziedziny.
Uniwersytet Jagielloński na przestrzeni swojej historii przetrwał wojny, wstrząsy polityczne i zmiany społeczne, a mimo to niezachwianie dążył do doskonałości akademickiej i intelektualnej.
